miércoles, 9 de enero de 2008

Tie it up, boys!

Empiezo el año llorando por las esquinas, a causa de la noticia que irrumpió hace unos días en mi lector de posts: la inminente boda de la gurú de la blogosfera musical, e inspiradora de esta Calle del Bourbon: Olvido.

Después de momentos iniciales de estupor, pellizcos en las nalgas para verificar que no soñaba, una larga retahila de maldiciones e improperios, varios intentos infructuosos de cortarme las venas con la máquina de afeitar eléctrica (que uno es romántico, pero no tonto tanto), desenpolvar mi colección de Lib, y publicar un anuncio en el periódico buscando a alguien que ocupe la vacante en mis sueños eróticos, quiero dedicarle a Olvido esta canción de Brad Paisley, a ver si recapacita y no deja huerfanitas a mis fantasías más calenturientas.

(Ahora en serio, maestra, muchas enhorabuenas de parte de David y mía, y felicidades a ese ladrón que te ha robado el corazón. Una joya, se lleva, ¡una joya!)





All you really need is love

So you say you wanna tie the knot
And you're askin' me if I think that the two of you have got
What it takes to make it work
Well one thing's for sure
All you really need is love

Let me say I'm happy for you both
And here's a little something that the two of you should know
If you want to do it right
Just take my advice
All you really need is love

And a license and a blood test and a bunch of invitations
A minister, a white dress, and of course a congregation
And flowers and music and candles and cake
And a bunch of rice for folks to throw as you drive away

Now what's that expression on your face
You're lookin' kind of pale, is everything OK
Don't worry you'll be fine
If you just keep in mind
All you really need is love

And bridesmaids and groomsmen and a wedding coordinator
And food for the reception, you'll need someone to cater
Did I forget to mention it'll take a couple rings
And of course a P.A. system if you're wantin' me to sing

Now you look so happy you could cry
And that explains the tear drops I see wellin' in your eyes
Don't worry you'll be fine
If you just keep in mind
All you really need is love

I'm sure I'm tellin' you something you already knew
All you really need is love


Lo único que necesitáis es amor

Así que queréis daros el sí
Y me preguntáis si creo que tenéis lo que hay que tener
Lo que hace falta para que funcione
Bueno, una cosa es segura
Lo único que necesitáis es amor

Dejadme deciros que me alegro por vosotros
Y aquí hay algo que ambos debéis saber
Si lo queréis hacer bien
Hacedme caso
Lo único que necesitáis es amor

Y un certificado y un análisis de sangre y un montón de invitaciones
Un cura, un vestido blanco, y por supuesto invitados
Y flores y música y velas y un pastel
Y un puñado de arroz para que lo lance la gente cuando salgáis

¿Porqué ponéis esa cara?
Parecéis un poco pálidos, ¿va todo bien?
No os preocupéis, todo irá bien
Si tenéis en cuenta
Que lo único que necesitáis es amor

Y damas de honor y padrinos y un organizador de bodas
Y comida para la recepción, alguien que se encargue del catering
Olvidé mencionar que harán falta un par de anillos
Y por supuesto un equipo de sonido si queréis que yo cante

Se os ve tan felices que podríais llorar
Y eso explica las lágrimas asomando en vuestros ojos
No os preocupéis, todo irá bien
Si tenéis en cuenta
Que lo único que necesitáis es amor

Estoy seguro que sólo os estoy diciendo algo que ya sabíais
Lo único que necesitáis es amor

6 comentarios:

Jo mateixa dijo...

Enhorabona als valents que volen donar el pas.
I, sobre la lletra escollida, només puc dir. Genial.
Però es clar, venint d'en B.P., tot es genial.
Gràcies Rafa per traduir-la, doncs l'anglès i jo.......

Anónimo dijo...

Querido "Perro del Hortelano";
(dícese de aquel que no come ni deja comer)

En mi opinión el tema es
cruel de coj...s!.
Va de cine con la "pataleta" que te has agarrado, pero le haces un flaco favor a la Scarlett que Olvido (todas, creo) lleva (mos) dentro.

Confío que ella no recapacite y que Su hombre, haciendo caso omiso del "rin-tin-tin" del Tema del Sr. Paisley, no se venga abajo ante tamaña empresa, y se quede con lo que de verdad importa;
que entre tanta bisutería barata como circula ha sabido encontrar La Joya.

Solo espero sea digno de lucirla.

Anónimo dijo...

Pellizcos en las nalgas?.
Hum!!.
La Felicitación se ha hecho esperar
pero ha merecido la pena.

Nunca es tarde si la "Enhorabuena"
viste con pensamientos lascivos y
medias de rejilla....

Olvido A. dijo...

Queridos míos, muchas gracias por vuestros lamentos y felicitaciones. Seguís poniéndome tan cachonda como el primer día. Un anillo en mi mano, pero vosotros dos en mis sueños más calientes. No tengáis ninguna duda al respecto. Además, al Hombre no le gusta el jazz y, seguro, no vendrá a New Orleans. Necesito dos compañeros de viaje que me den collares de plástico...

Un beso (caliente, de casto nada, por favor)

Anónimo dijo...

Pues enhorabuena a los premiados. Me parece que su blog lo conozco de haber entrado por aquí en alguna ocasión.

¿Que calor hace aquí no?

Bueno, sólo pasaba a saludar!

Anónimo dijo...

Puestos a ser pragmáticos,
yo les dedico el tema
"Que tinguem sort" de Lluís Llach,
cantado por Dani Flaco.

En cuanto a Clara......
Lo lamento!, intento ponerla en cintura, pero no siempre es posible, mis disculpas, me sentí muy identificada con las huídas a las que hace referencia Olvido al principio de su post.
(como habréis podido deducir, Clara es mi Alter Ego, la mujer "clara" y concisa que llevo dentro)

Un besazo a todos.
Felicidades a la pareja afortunada
y mis más sinceras disculpas por
"mi pataleta" al autor de este post.